Geluk

De wereld is klein, de onderlinge verbanden groot en anderen doen al lang wat jij ook bedacht hebt. Of zo.
Gisterochtend ging ik koffie drinken op de boulevard van Himarë. Bij de boom waar ik mijn fiets neer wou zetten stonden twee andere lange afstandsfietsers. We begroeten elkaar, herkenden onze gezamenlijke nationaliteit en merkten dat we allebei dezelfde route rijden. De man (Jaap) wou nog wat weten over mijn fiets dus gingen we even koffie drinken. Na een tijdje praten bleek dat Marijke (de vrouw) huisarts is in Oss en notabene de achterburen en goede vrienden van Marjan en Sjaak. Marjan is een nicht van Lieke en woont dus ook in Oss. En Jaap herinnerde zich dat hij zelfs een keer bij ons thuis is geweest toen we nog in Diemen woonde. Koos, de zoon van Marjan en Sjaak, ging studeren in Amsterdam en heeft de eerste periode bij ons op zolder gelogeerd in Diemen. Koos is heel goed bevriend met de dochter van Marijke en Jaap en Jaap heeft hem geholpen met de verhuizing. Volg je het nog?
Na de koffie hebben we nog wat gegeten en zijn goed gevuld met z'n drieën op weg gegaan. Het was erg gezellig om samen te fietsen al kwam er niet altijd veel van verder kletsen omdat de hellingen steil en lang waren en de adem daarmee een stuk korter. Na een kilometer of 30 en 2 terasjes ben ik verder gegaan naar Sarandë. Alledrie nog verbaasd hoe zoveel toeval bij elkaar kon komen bij die ene boom aan de waterkant in Zuid-Albanië.