Over the top

Afgelopen donderdag was rustdag in Kotor - Montenegro aan de beroemde baai. Het is inderdaad een hele mooie baai met een wat mysterieuze sfeer. Beetje nevelig, glinsterende bergen eromheen. Maar wel druk, ook met auto's, gelukkig zijn er ook nog wat rustige weggetjes waar je lopend / fietsend langs het water kan.

Mijn rustdag eindigde helaas in stress. Ik zette mijn fiets neer tegen een laag muurtje aan de kade. De fiets gleed weg en uit mijn stuurtas, die blijkbaar niet goed dicht zat, gleed mijn telefoon en m'n e-reader, plons het water in. Meteen er achteraan maar het kwaad was al geschied. En dan ben je niet alleen je telefoon kwijt maar ook mn zaklamp, wekker, horloge, kaart, camping vinder, busreis reserveer app etc. Ik heb ook nog een tablet maar die werkt alleen als er Wifi is en dat is er niet zoveel hier.
Gister ochtend nog langs een aantal telefoon winkels gegaan maar die schudden allemaal het hoofd.  Water is erg, maar zout water is nog veel erger. Heb een nieuwe gekocht, ben dus weer online. Hoop dat de reisverzekering ook een beetje medelijden heeft.

Daarna omhoog, de berg achter Kotor is de hoogste van de hele route, 1410 m en je begint op 0. Eerst 25 haarspeldbochten en daarna begint het steile deel.😁

Onderweg mezelf nog wel getrakteerd op een lekkere lunch met Monegrijnse pannekoek toe. Het heeft alles bij elkaar 6u gekost voor een klim van 30 km. Maar de rustig aan klim tactiek werkt wel. Ik was echt moe aan het eind maar niet kapot.

En de volgende 20 km gingen heel snel 😀. In de bergen zie je een andere kant van Montenegro. Het is er allemaal wat armer maar de andere kant van de berg is ook minder droog. Mooie stukken bos met loofbomen (en schaduw!), kleine akkers en weitjes. Het ligt er prachtig en uitnodigend vriendelijk bij.

Nu zit ik op een camping bij Cetinje aan de ochtend koffie met een prachtig uitzicht over de vele heuvels hier. Dus zometeen weer flink op en neer maar niet meer zo hoog. Het dak is bereikt.