Update

28 juni 2022 - Ravno, Bosnië en Herzegovina

Zondag

Afgelopen donderdag was ik in Split. Een mooie stad maar vreselijk druk. Het was een hele toer om per fiets de stad binnen te komen. Ik reed ruim een uur door een groot industriegebied over een smalle weg met veel gaten en nog meer vrachtverkeer dat akelig dicht langs je heen rijdt. Gelukkig kon ik een stuk achter een lokale mevrouw aan rijden die precies wist waar je de stoep op en af kon en op welke plekken je een zij straatje kon nemen om voor even aan de drukte te ontsnappen. Zij vertelde dat ze allang bij de gemeente heeft aangedrongen op een fietspad, maar tot nu toe zonder resultaat.

groentenmarkt Splitvakantiehuis

 Vanuit Split de veerboot genomen  naar twee zuidelijke Dalmatische eilanden: Korcula en Peljesac.  Schitterende eilanden,  hoog en steil maar erg groen en vruchtbaar. Opnieuw mooie uitzichten over de zee, veel wijnbouw en wonderschone dorpjes en stadjes. De route ging weer deels over gravelpaden en vooral op Pelsejac was dat zwaar, de losse steen maakt dat je wielen snel slippen en regelmatig moest ik mn fiets omhoog duwen. Maar de rust van het pad, de geuren van wilde tijm en rozemarijn en de schitterende uitzichten maken het zeer de moeite waard. 

GravelpadVestigingsstadjeuitzicht

Vandaag (Maandag) volg ik de Ciro, een uitstapje in Bosnie-Herzegovina naar Mostar. Het is een bekende fietsroute langs een oude spoorlijn, bijna vlak stroomopwaarts langs de rivier Neretva.  Ondanks de warmte (36°) heel goed te fietsen, ook omdat ik af en toe een duik kon nemen en m'n t-shirt helemaal nat weer aantrek. Hoewel er veel aandacht is voor deze fietsroute ben ik onderweg maar 1 andere lange afstandsfietser en 2 'dagjesfietsers'  tegengekomen.

Het verhaal van Mostar is misschien nog bekend.  Een stadje waar Bosnische moslims en katholieken redelijk vreedzaam samenleefden. Symbool van de oorlog die daar uitbrak werd de oude Middeleeuwse brug die de stadsdelen met elkaar verbond en aan puin werd geschoten. Inmiddels is de brug weer herbouwd en nog steeds erg mooi. Maar het stadje zelf viel me tegen. De wijk rond de brug is een mooie wijk met steegjes maar die zijn inmiddels volgeplempt met winkeltjes die vooral zooi als souvenirs verkopen. Kleedjes, kettingen, theeservies,  koelkast magneten etc. Schuifelend loopt een enorme menigte erlangs. Op de beroemde brug jonge mannen die geld inzamelen om vanaf de brug de rivier in te duiken. Dit alles geeft een beeld dat veraf staat van een stadje waar ik in de eerste plaats verwachtte dat het over de idiotie van de oorlog tussen directe buren gaat. 

Mostar met brug

En nu op de terugweg weer naar Kroatië richting Dubrovnik. Ik sta nog in Bosnië op een super klein campingkje van 6 plekken met een alleraardigste eigenaar die die oorlog vooral ziet als de wens van Kroatië en Servië om Bosnië onderling te verdelen. Maar onderweg in Bosnië zie je nog veel huizen en monumenten waar de vlag van de zeer tijdelijke Kroatisch-Bosnische republiek hangt. Je krijgt niet het idee dat de spanning hier helemaal voorbij is...

Vanavond (Dinsdag) ben ik de luxe meneer in een hotel in Ravno. Er zijn in de verre omtrek geen campngs te bekennen en het is hoogtijd dat ik me scheer, wat kleren was en mezelf eens grondig schoon schrob. Bovendien wil ik dit verhaal uploaden met foto's erbij en dat kan alleen met WIFI verbinding.  Internet in Bosnië is schaars  Het was superwarm- tegen de 40 graden. Voor grootste deel volg ik de Ciro dus dat was relaxed een klein beetje stijgen. Maar halverwege zat er een stevige klim in, dus helemaal okselfris was ik zeker niet meer. 

Lizzy

De watervoorziening tijdens het fietsen blijft moeilijk inschatten, ik wil eigenlijk niet met 4 kg extra aan water de berg op maar het aantal winkels waar je water kunt kopen is beperkt in dit gebied en heldere bergbeekjes zijn er ook niet. Dus heb ik halverwege de berg mijn waterfilter gebruikt om uit een stuwmeer wat water te halen. Dat ging goed maar nadat het water 2u in een fles had gezeten met de zon er vol op begon het te stinken en durfde ik het niet meer te drinken. Een aardige meneer heeft m'n fles bij hem thuis weer gevuld en het gefilterde water heb ik alleen nog gebruikt om over het getergde hoofd te gooien en de lap in m'n nek nat te houden.  Mocht ik vannacht door darmkrampen geplaagd worden, dan weet ik in elk geval waar het aan ligt. 

Foto’s

6 Reacties

  1. Margot:
    28 juni 2022
    Wat een bijzondere tocht Frank! Zo leuk om je verhaal een beetje te kunnen volgen! Petje af! Wat een wegen om te fietsen!
    Nog geen lekke banden gehad?
  2. Frank:
    28 juni 2022
    Nog geen lekke band, ik ben er wel steeds bang voor op die gravelpaden. Die stenen schieten ook zo lekker knallend onder je band weg.
  3. Inge:
    28 juni 2022
    Wat een schitterende tocht Frank! Heerlijk om mee te kunnen reizen. Fijn dat je reismaatje Lizzy hebt gevonden, gezellig zo’n huisdiertje mee!
  4. Bert:
    28 juni 2022
    Ik heb herinneringen bij bijna alle beelden die je schetst en toont (wel uit de tijd van Yougoslavië), en dat maakt het volgen van je tocht nog boeiender. Je hebt de vaart er wel in trouwens. Laat nog eens een foto van jezelf zien. Blijf gezond en heb de tijd van je leven.
  5. Ap:
    28 juni 2022
    28 juni 2022
    Af en toe rijd ik op google maps een eindje met je mee. De geuren en ontmoetingen waar jij over schrijft mis ik dus. En waar gaat het nu eigenlijk om? Dus de jaloersheid blijft.
    Ap
  6. Esper:
    28 juni 2022
    Wat ziet het er ontzettend mooi uit! Leuk dat je nu een stukje door Bosnië fietst. Wat is het warm zeg. Knap dat je daar doorheen kunt fietsen.