Albanië

6 juli 2022 - Bradashesh, Albanië

Pff, wat is er weer een hoop te vertellen. Laat ik maar achteraan beginnen. Vandaag ben ik van Tirana naar Elbasan gefietst. Wij spreken Albanië. Sinds een aantal jaar ligt er een nieuwe snelweg en dat betekent dat de oude weg die ik volgde nu heel lekker rustig is. Een hele mooie weg met veel klimmen maar met schitterende uitzichten als beloning. Je rijdt een aantal kilometer bijna over de kam van de bergrug wat betekent dat je zowel het dal aan de oostkant als aan de westkant ziet.

vergezicht

Uitgestrekte heuvels met hier en daar een dorpje met wat kleine akkers en weides. Het is een goede weg met weinig gaten en weinig verkeer wat je ook de tijd geeft om uitgebreid rond te kijken zonder dat je het gevaar loopt om ergens tegen aan of in te knallen.  Op sommige plaatsen ontbreken hier nogal eens wat putdeksels of zitten er grote gaten in het wegdek en moet je echt geconcentreerd op de weg blijven letten. Het campingkje waar ik ben terecht gekomen is de achtertuin van een aardige meneer. De voorkant van zijn huis is autowasserette en koffiebar. Dat is nr 1 van de bedrijfjes die Albanezen opzetten. Hiernaast en om de hoek zitten nog 4 autowassers en zeker zoveel koffiebars. Albanezen houden blijkbaar erg van hun auto en vinden het in elk geval belangrijk dat het vele stof van de opgebroken wegen eraf gaat. Je auto laten wassen door een jongen kost ongeveer €1,75 en een kop koffie meestal 3 kwartjes. Het is small business.  Ook ik ga me nu vaker te buiten aan buitenissigheden en pak 's middags in een restaurantje een ruim bord Griekse salade met feta en brood. Kost ongeveer een autowasbeurt.


Gister had ik een rustdag om de hoofdstad Tirana te bekijken . Het is een stad die snel uit de klauwen groeit, er wordt volop gebouwd maar je krijgt het idee dat wat Nederlandse ruimtelijke ordening geen kwaad kan. Er verrijzen luxueuze spiegelende kantoorgebouwen maar de directe omgeving blijft een puinzooi.

containermodern kantoorgebouw

Opvallend is dat er best veel gefietst wordt. Zo te zien niet alleen door arme mensen die zich geen auto kunnen veroorloven (dat zie je in de rest van het land veel), maar het lijkt ook wel een beetje hip. En handig want de stad is aardig verstopt met auto's.  Er zijn zowaar behoorlijk veel fietspaden (daar wordt dan wel weer middenop een bushalte of kiosk van een geldwisselaar neergezet). Er zijn fietsenrekken, stoplichten voor fietsers en hier en daar zie je in een buurt een fietsenstalling en er is in de oude wijk een heus straatje met wel een stuk of 15 fietsenmakers. Ik heb zelfs 2 agenten op de fiets gezien!

fietsenmakers

Maar zeker aan de rand van de stad is het fietsen niet voor watjes.   Mijn camping lag zo'n 16 kilometer buiten de stad en zeker op de terugweg was het oppassen geblazen. Gelukkig kon ik weer achter een local aanrijden waarbij we toch een heel stuk tegen de verkeersrichting in op de afrit van de snelweg reden. Maar niemand toetert of wijst met z'n vinger naar het voorhoofd. Dat maakt het dan ook weer grappig. Adventurous noemde die local het zelf.
Ik was zo gespitst op die fietsenmakers omdat ik op zoek was naar nieuwe fietstassen.  Tot mijn grote ergernis zijn mijn Vaude fietstassen de afgelopen weken helemaal uit elkaar gescheurd. Ik heb eerder een grote rol Duct tape gekocht indachtig het motto van Paul Eijkens ('Als je het niet kan maken met Duct tape gebruik je te weinig tape') maar er viel niet meer tegenop te plakken. Maar nergens fietstassen te vinden. Uiteindelijk bij de laatste winkel, bijna weer terug op de camping toch nog iets gevonden wat redelijk voldoet. Volgende keer toch maar gewoon Ortlieb kopen.

fietstas

Verder terug: maandagochtend kwam ik onderweg naar Tirana Florin tegen, een Franse fietser waar ik eerder 5 minuten mee had staan praten toen we elkaar kruisten en ik op weg was naar Mostar in Bosnië.  Nu gingen we dezelfde kant op en hebben we de hele dag samen gefietst. Nog een jonge gast (27), hij wil naar Istanbul en is nu ruim 2 maanden onderweg.  Van beroep IT security specialist uit de wereld van de ethical hackers en een echte geek zegt-ie zelf. Drone mee, filmcamera en hij zit nu 3 dagen in Tirana om z'n video te editten. (En om lekker te stappen en een meisje te versieren, geloof ik). Heel aardige en sociale jongen en het was erg leuk om weer een dag met iemand samen te fietsen en te kletsen over z'n werk, het reizen en z'n toekomstdromen.

Florin met droneoverstekenhooien

Foto’s

11 Reacties

  1. Inge:
    6 juli 2022
    Heerlijk weer om je verhaal te lezen, je bent nu al echt ver de Balkan in! Ortlieb blijft toch wel de taaiste!
  2. Ap:
    6 juli 2022
    Mooi verslag,Frank. Hoe is de temp? Was Albanië niet ooit van Enver Hoxha? Uit jouw verslag lijkt hij aardig vergeten. Ben je geen boeren met trekkers tegengekomen?
    Gelukkig land.
  3. Frank:
    7 juli 2022
    Het is hier nog steeds tussen de 32 en 36 graden. Hoxha zijn ze hier nog niet vergeten, daarover binnenkort meer.
  4. Rob:
    6 juli 2022
    Tsjonge, die fietstassen zijn inderdaad helemaal op.
  5. Bert:
    7 juli 2022
    Wat heerlijk, dat je verhalen steeds langer worden.
  6. Lianne:
    7 juli 2022
    Mooi verhaal weer en nu hopen dat de nieuwe tassen het tot einde trip gaan volstaan! Trap ze lekker verder. Best warm lijkt me.
  7. Mariëtte:
    7 juli 2022
    Het is echt heerlijk om je verhalen te lezen! Ik reis zo een beetje mee, vastgeplakt met ductape. Inspirerend. Je doet het!
  8. Tea:
    7 juli 2022
    Dank voor je fijne verslag!
  9. Frank:
    7 juli 2022
    En jij voor het lezen👍
  10. Koos:
    7 juli 2022
    Je verhaal maakt hongerig naar reizen.
    Perfecte ervaring.
  11. Selle:
    7 juli 2022
    Jeetje, zeg, het ziet er nu allemaal wel heel exotisch uit! En die Griekse salade klinkt heerlijk! Balen van je fietstassen, Vaude is toch ook niet het minste (of goedkoopste) merk. Als het afloopt met de yoga-business, wordt ik denk ik ook autowasser/koffiebar-/campingeigenaar, lekker afwisselend. Maar dan wel in een straat waar er niet al 10 anderen zitten!